Saturday 9 July 2011

Best Film Jazz Scores#21

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش بيست و يكم

 
بلوز پيت كِلي (جك وب، 1955) ري هيندورف

یک شاهکار کوچک فراموش شده با هزار نکته باریک‌تر از مو. اگر دشیل هَمِت روزی رمانی می‌نوشت که در دنیای جاز می‌گذشت احتمالاً چیزی شبیه به این فیلم از کار درمی‌آمد که در آن جک وب نه تنها کارگردان فیلم بلکه بازیگر نقش اصلی نیز هست. او یک نوازنده کورنِت و رهبر یک گروه موسیقی جاز در دهه 1920 است که باید هم سرش به کار خودش باشد و گروهش را هدایت کند و هم با گنگستری محلی، با بازی ادموند اوبراین، که حرفه‌اش باج‌گیری است سروکله بزند. پگی لی در نقش محبوب گنگستر در گروه او آواز می‌خواند و جنت لی، در نقش یکی از بانوان ِ مرفه عصرجاز، مثل قناری در تمام فیلم از این ور به آن ور می‌پرد و شکافي در پوسته نفوذناپذیر جک وب سرسخت و پاکباخته ایجاد می‌کند. اگر از دیدن لی ماروین در نقش نوازنده کلارینت خنده‌تان نگیرد، از بازی مثل همیشه عالی او حض خواهید برد. همه چیز در این فیلم از بازی‌ها و فیلم‌برداری رنگی و اسکوپ هال راسن تا طراحی صحنه هارپر گاف ورای حد انتظار است. از آن بالاتر نقشی است که بانو الا فیتزجرالد بازی می کند و آواز «حنای سنگدل» را می‌خواند. تنظیم قطعات جاز را مَتی مَتلاک انجام داده و این دیک کت‌کارت است که تک نوازی‌های وب را به جای او ضبط کرده. در انتها این فیلم‌های B و فیلم‌های جامانده در صندوق خانه تاریخ سینمایند که پیروز می‌شوند.


   الا فيتزجرالد آهنگ «حناي سنگدل» را در كافه اي كه پشتش قمارخانه اي پنهان است اجرا مي كند



 سكانسي از فيلم كه جك وب (كارگردان و ستاره فيلم) كورنت مي زند و لي ماروين كلارينت

Thursday 7 July 2011

Best Film Jazz Scores#20

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش بيستم

داستان بني گودمن (ولنتاين ديويس، 1955) بني گودمن و هنري منچيني

شايد بهترين موسيقي متن سويينگ تاريخ سينما براي يكي از درخشان‌ترين فيلم‌هاي بيوگرافيكي كه تا به‌حال ساخته شده. سي‌دي موسيقي متن فيلم پنج قطعه اضافه دارد و تمام 13 كار اركستر بزرگ بني براي فيلم، به اضافه شش قطعه‌اي كه كوئنتيت او با همراهي ليونل همپتون اجراء كرده‌اند را در خود گنجانده است. نكته جالب توجه اين كار برتري تک‌نوازی‌های ترومپت (با اجراهاي روبي بِرَف و هري جيمز) نسبت به تک‌نوازی‌های خود گودمن در ساز كلارينت است.

به قطعۀ «سينگ، سينگ، سينگ» نوشتۀ لويي پريما و تنظيم شده براي فيلم گوش كنيد

Tuesday 5 July 2011

Best Film Jazz Scores#18

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش هجدهم

پنج پني (ملويل شِيو‌ِل‌سون، 1959) ليت استيونس

داستان زندگی تلخ و شیرین یکی از ترومپت‌نوازان دوران طلایی جاز، رد نیکولز، که به خاطر مشکلات خانوادگی از اوج شهرت به کارگری در بندر رو آورد. دنی کی یکی از بهترین بازی‌های عمرش را در نقش نیکولز می‌کند، در حالی که نیکولز واقعی تک‌نوازی‌های او را برایش اجرا کرده است. بهترین سکانس فیلم وقتی است که دختر کوچک دنی کی خوابش نمی‌برد و کی او را برای تماشای لويي آرمسترانگ به یک کافه می‌برد و آن ها شروع به سرگرم کردن دختر می‌کنند، جوری که هیچ پدری دخترش را سرگرم نکرده است. سینما در کمتر لحظه‌ای به این نقطه جادویی رسیده که بتواند نشان بدهد موسیقی عین خوشی و تعالی است. تنظيم قطعات مشهور تاريخ جاز و موسيقي عامه توسط استيونس بسيار دقيق و عالي است.

قطعۀ «وقتي قديسان رهسپار رژه مي‌شوند» با صداي لويي آرمسترانگ و دني كي



Best Film Jazz Scores#19

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش نوزدهم

 
حوالي نيمه شب (برتران تاورنيه، 1986)  هربي هنكاك
داستانی با الهام از زندگی باد پاول، پيانيست جاز، که در آن یکی از بهترین نوازندگانِ ساکسفون تنور پس از جنگ، دکستر گوردون، نقش موزیسینی آمریکایی در پاریس را بازی می‌کند كه روزهای تنهایی و بیماری‌اش در غربت با دوستی با یکی از عشاق جاز دگرگون می‌شود. هربی هنکاک بسیاری از استانداردهای بزرگ جاز را برای این فیلم تنظیم کرده و خودش در نقش پیانیست دکستر، همراه با بابی هاچرسُن، جان مک لافلن و وِین شورتر در کافه بلونُت ظاهر می‌شود. چِت بِيكر در يك از قطعات فيلم آواز خوانده و ترومپت زده است. برنده اسكار بهترين موسيقي متن.

به قطعۀ حوالي نيمه شب نوشته شده توسط تلانيوس مانك، با تنظيم هنكاك، گوش كنيد




Tuesday 28 June 2011

Best Film Jazz Scores#17

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش هفدهم

مرد بازوطلايي (اتو پره‌مينجر، 1955)  المر برنستين

يكي از مشهورترين موسيقي‌هاي متن تاريخ سينما، و البته يكي از محبوب‌ترین‌ها و پرفروش‌ترین‌ها كه بارها در شکل‌های مختلف تجدید چاپ شده است. بعضی از بهترین موزیسن‌های کالیفرنیا، مثل شورتی راجرز، جیمی جیوفری، لو لیوی و کانتی کاندولی در ضبط این آلبوم نقش داشته‌اند. نوازنده سولوهای درامز (طبل) و کسی که سیناترا را برای نقشش تمرین می‌داد شلی مان است. شلی و راجرز برای سکانس ترک اعتیاد سیناترا یکی از بهترین بداهه‌نوازی‌ها در تاريخ موسیقی فیلم را اجرا كرده‌اند.

قطعۀ «خيابان كلارك» از موسيقي فيلم كه در عنوان بندي شنيده مي شود

Best Film Jazz Scores#16

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش شانزدهم

مي‌خواهم زنده بمانم (رابرت وايز، 1958)  جاني مندل
عجيب است كه بعضي از بهترين موسيقي‌هاي جاز فيلم در تاريخ سينما با مسأله اعدام سر و كار دارند. شايد به خاطر تعريفي كه اين موسيقي به عنوان يكي از اگزيستانسيال‌ترين فرم‌هاي هنري براي انسان بعد از جنگ پيدا كرده بود. وقتي مسأله مرگ و زندگي، به چيزي در گروي دقيقه‌ها و ثانيه‌ها تبديل مي‌شود، هر نت سازهاي بادي مثل ناقوس عمل مي‌كند. در اين اثر جاني مندل بخشي از كار را تصنيف كرده (به قول استيون كوك «تلفيقي عالي از موسيقي آوانگارد با موسيقي مبتذل لاس‌وگاسي») و بخش ديگر، و بهتر، توسط نوازنده بزرگ ساكسفون باريتون، جري موليگان، نوشته و اجراء شده كه اين بخش تلفيقي است از موسيقي سويينگ، در مفهوم سنتي‌اش، با موسيقي cool كرانه‌هاي غربي آمريكا. در سکانس اول، آرت فارمر، مولیگان، فرانک روسالینو، پیت جالی، رد میچل و شلی مان – نوازندگان موسیقی فیلم – در نقش خودشان اجرای موسیقی می‌کنند.

موسيقي عنوان بندي فيلم

Saturday 18 June 2011

Best Film Jazz Scores#15

بهترين موسيقي هاي متن جاز تاريخ سينما، بخش پانزدهم

آوازي متولد مي‌شود (هوارد هاكس، 1947) اميل نیومن، هوگو فريدهوفر

در موسیقی جاز معمولاً نشست‌های ضبطی وجود دارد – در استودیو و يا برای اجراهای زنده – که موزیسن‌های بزرگی از دوره‌های مختلف و نام‌هایی که هرکدام‌شان برای يك عمر کافی است را در یک‌جا جمع می‌کنند. این نشست‌ها که به آن "تمام ستاره" می‌گویند مثل این است که فیلمی را مشترکاً روسلینی، کورتیز، میزوگوچی و اسکورسیزی کارگردانی کنند! و آوازي متولد مي‌شود كه من بدون ذره‌اي ترديد آن را به نسخه اصلي‌اش، گولّه آتيش (1941)، ترجيح مي‌دهم، يك فيلم تمام ستاره واقعي است. داستان از اين قرار است كه وقتی پروفسورهای پیر و عصاقورت داده یک فرهنگستان، در حال نوشتن یک دایرة‌المعارف، به بخش فرهنگ عامه و موسیقی جاز می‌رسند، جوان‌ترین عضوشان را از محیط بسته فرهنگستان به کافه‌ها می‌فرستند تا اطلاعات بیشتری درباره دگرگونی‌های موسیقی عامه‌پسند روز گردآوری کند. او می‌رود و این موزیسین‌های اعلا را با خودش به جمع اساتید دانشنامه‌نويس می‌آورد: لایونل همپتون، لویی آرمسترانگ، لیونِل همپتون، بِنی گودمن، چارلی بارنت، تامی دورسی، چارلی شِیورز، کنی دورام، زیگی اِلمَن، لویی بِلسون، بنی کارتر و ویک دیکنسون.

از راست: ليونل همپتون، لويي آرمسترانگ، بني گودمن، تامي دورسي، چارلي بارنت
موسيقي فيلم




 يكي از بهترين سكانس هاي سينماي هاكس. دني كي مي خواهد قطعه اي را با ليونل همپتون ضبط كند. آن ها به دنبال يك نوازنده كلارينت مي گردند. كي پيشنهاد مي كند كه از يكي از پروفسورهاي فرهنگنامه نويس كه كلارينت مي زند استفاده كنند. نقش اين پروفسور را بني گودمن - يكي از بزرگ ترين كلارينتيست هاي جاز و بي شك مشهورترين آنها - بازي مي كند. پروفسور مربوطه كه بدون كتاب راهنماي نت هايش جايي نمي رود از همپتون مي پرسد كه نت ها كجايند. همپتون مي گويد نتي در كار نيست و ما مي زنيم و تو هم پشت سرمان بيا، درست مثل بني گودمن! پروفسور - بني گودمن واقعي - مي گويد كه بني گودمن؟ نشنيدم اسمشو! مي توان حدس زد هاكس چه تفريحي در هنگام ساخت اين صحنه كرده است. در ضمن، بي هيچ ترديدي، اين بازسازي گوله آتيش را به نسخه اصلي ترجيح مي دهم. سكانسي كه گفتيم را اينجا ببينيد